“BASKETBOL ÇOCUKLARDA ODAKLANMAYI VE KONSANTRASYONU ARTIRIYOR”

Basketbola gelirsek temel tekniklerin ayrıntılı bir şekilde anlatımı ve sunumu, bunların çoğunu tam doğru olarak yapabilmenin çocuklardaki odaklanma durumunu geliştirdiğini düşünüyorum. Bir konuya odaklanmaları daha rahat olabiliyor. Konsantrasyonları daha çok artıyor. Aksi takdirde zaten basketbol oynayabilme şansları da çok fazla olmuyor.

Günümüzde spor okulları artık sadece bir spor dalıyla ilgili öğretim veren kurumlar olmaktan çıkıyor. Özellikle çocukların yoğun eğitim hayatıyla koordinasyonu sağlayarak onların daha başarılı olmalarına da katkı sağlayabiliyor. Bu açıdan baktığınızda siz bu koordinasyonu nasıl sağlıyorsunuz?

Ne yazık ki Türkiye’deki eğitim sistemiyle sportif gelişim sistemi bir arada yürümüyor. Bu bir gerçek. Öncelikle bunu kabullenerek işe başlıyoruz. Daha sonra bunu ailelere izah ediyoruz. Her ne kadar istesek de “okulla beraber sporu yürütüyorum” kavramı Türkiye’deki eğitim sisteminde çok gerçekçi değil. Bizim bu konudaki en temel tavrımız şu. Spor yapmanın çocukları daha programlı bir birey haline getirdiğini düşünüyoruz. Çünkü çocuğun spora ayırdığı vakit hafta dört saat olabilir, altı saat olabilir. Bu ister istemez çocuğu daha programlı olmaya zorluyor. Çünkü gün içerisinde belirli bir saati bir aktiviteye ayırmak zorunda. Şuna inanmıyorum; bir çocuk okuldan çıkıp eve geliyor. Bütün gün boyunca ders çalışıyor. Bu gerçekçi değil. Spor yapan bir çocuğun böyle bir durumda boş zamanını sporla, basketbolla doldurabildiğini düşünüyoruz. Ailelerle iletişimimizin temeline bunu oturtmaya çalışıyoruz.

TEOG sınavında olsun, üniversite sınavında olsun çeşitli okullara dereceyle girenler, başarılı olanlar mevcut ama aynı gruplar içerisinde başarısız olanlar da mevcut, bu bir gerçek. Öyleyse basketbola ve spora ayırdığı zaman değil, programlı olarak günü, haftayı, yılı yaşadığı dönem bence çocuk için daha önemli.

“BAŞARI OLARAK ASIL HEDEFLEDİĞİMİZ ÇOCUKLARIN BASKETBOL VE KİŞİLİK GELİŞİMİ”

Spor okullarının çoğu zaman lisans çıkardığı sporcularından oluşturduğu takımları da oluyor ve hem TBF’nin liglerine hem de çeşitli özel liglere katılıyorlar. Geçen sezon Best Basketbol olarak üç şampiyonluk ve bir de üçüncülük başarıları yakaladınız. TBF İstanbul Ligi’nde de hemen hemen tüm yaş gruplarınız final grupları oynadı. Bu sezon da basketbol gelişimlerinin yanında derece alacak seviyede başarı beklediğiniz takımlarınız var mı?

Mutlaka tüm takımlarımızla çalışırken belirli bir başarı talebiyle çalışmalarımıza devam ediyoruz. Şu bir gerçekki biz hiçbir zaman alt yapı takımında şampiyonluğu, final grubuna çıkmayı, alınan kupayı başarı olarak görmedik. Mutlaka bu olduğunda mutlu oluyoruz. Sonuçta kazanmak için oynanan bir spor bu ama başarı olarak asıl hedeflediğimiz o çocuğun basketbol ve kişilik olarak o sene içerisindeki gelişimi. Bu eğer olumlu, pozitif yöndeyse açıkçası en fazla mutlu olduğumuz durum bu oluyor. Yoksa bir takım şampiyon olmuş, kupa kazanmış olabilir fakat o sene içerisinde basketbol bilgisi ve temelleri içerisinde çocuk veya takım bu bizim için başarı değildir. Bu sene de hedef aldığımız bir grubumuz var. U16 grubumuz bu sene için güzelce hazırlanmış, neredeyse tamamı bizden yetişen çocukların olduğu bir grup. Çok da güzel çalışıyorlar. Bu sene onların, önümüzdeki yılda çok daha iyi bir ekip haline gelebileceklerini düşünüyoruz.

Bir önceki soruyla bağlantılı olarak sizce spor okulları Türk basketbolunun altyapısı için ne kadar önemli? Belki de federasyonun bu okullarla biraz daha yakından ilgilenmesi basketbolumuzun geleceği için daha faydalı olabilir mi?

Ailelerin öncelikle şunu bilmeleri gerekiyor. Var olan her meslekte, bu mesleği iyi yapanlar olduğu kadar kötü yapanlar da var. Ne yazık ki spor okulculuğu kavramında kötü yapanlar iyi yapanlardan daha fazla. Bu durum istesek de istemesek de bazı genellemelere sebep oluyor. Nedir bunlar? “Spor okulları ticari kurumlardır. Temel amaçları para kazanmaktır.” gibi… Ama bir de işin diğer tarafı var. “Şu anda Türk basketbolunun lokomotifi kimdir?” derseniz spor okullarıdır. İstanbul’da ve Türkiye’nin birçok yerinde sporcu yetiştiren kulüplerimiz var. Evet yetiştiriyorlar ama artık lokomotif onlar değil. Artık lokomotif spor okulları. Şu anda tüm Türkiye’de var olan lisanslı sporcu sayısının sanıyorum %90’ını spor okulları oluşturuyor. Bunu hiç kimse görmezlikten gelmemeli.

“FEDERASYON İŞİ İYİ YAPAN İLE KÖTÜ YAPAN SPOR OKULLARI ARASINDAKİ AYRIM KONUSUNDA AİLELERİ DESTEKLEMELİ”

Federasyondan buradaki en büyük isteğimiz işi iyi yapan ile kötü yapan arasındaki ayrım konusunda aileleri desteklemeleri. Aile ne yazık ki bilemiyor. Teknik bilgisi yetersiz. Bu durum hepimizi etkiliyor. Federasyondan destek istiyor muyuz? Evet, kesinlikle istiyoruz. Verebilecekleri en büyük destek ise işi doğru yapanlar ile yanlış yapanlar arasındaki farkı ailelere anlatabilmek.

Son olarak kulübünüzle ilgili bahsetmek istedikleriniz ya da basketbolla ilgili olarak paylaşmak istediğiniz düşünceleriniz varsa dinlemek isteriz?

Bahçelievler ve Florya’da faaliyet gösteriyoruz. Bu işi çok severek yapan bir ekibe sahibiz. Tüm antrenörlerimiz tam zamanlı, profesyonel birer antrenör olarak çalışıyor. Gerçekten bu işi çok seviyoruz. Bu işi seven her çocuğu da aramızda görmek istiyoruz. Basketbolcu yetiştirmek temel konu değil. Bizim antrenörler olarak asıl işimizin basketbolu seven, izlemeyi seven, salonlara giden, televizyonda seyreden, oynayan çocuklar yetiştirmek olduğunu düşünüyoruz. Evet basketbolcu, profesyonel sporcu yetiştirmeliyiz. Onlar bizim gururlarımız. Fakat bu bir gerçek ki on binde bir profesyonel sporcu yetiştirebiliyoruz. Geri kalanları ise basketbol sever, basketbol sever hale getirmeliyiz. Bu konuda biz yaptığımız işte ne kadar başarılı olabilirsek bu oyunun kalitesinin, bu oyunun izleyicisinin kalitesinin ve toplumdaki yerinin çok daha iyi yerlere geleceğini düşünüyorum. Röportajınız için çok teşekkürler.