Çocukların Başarı Kriterleri

Çocukların Başarı Kriterleri Neler?

Çocukların başarı kriterleri yetişkinlere göre elbette çok farklı oluyor. Coaching Assoscation of Canada tarafından hazırlanan bu yazıda, çocuklara yöneltilen sorulara verilen yanıtlar üzerinden yapılan değerlendirmede, çocukların gözündeki başarı kavramına değiniliyor.

Erişkinler gibi düşünmeyen çocuklar, başarıyı yaşa, cinsiyete ve oynadıkları spora göre farklı görüyorlar.
İngiliz araştırmacı Dr. Jean Whitehead, 3.000 gence sporda başarının kendileri için ne anlama geldiğini sordu. Acaba bu çocukların başarı kriterleri nasıldı?

İlkokul çocuklarından gelen cevaplar şu şekilde oldu:

“İlk geri dalışımı abimin ve babamın önünde yaptım.”

“Kimsenin bana yardım etmeyeceği bir uzunlukta yüzdüm.”

“Pratik yapıyorduk ve bunu yapabilecek tek kişi bendim.”

“Tekrar tekrar pratik yaptım, sonra bir gün başardım!”

ÇOCUKLARIN BAŞARI KRİTERLERİ ARASINDA SADECE “KAZANMAK” YOK

Bu cevaplar, çocukların kazanmayı tek başarı türü olarak görmediklerini gösteriyor. Aslında, çoğu zaman katılımcılara nedenlerini sorduklarında kazanma en son anılır. “Çocuklar Neden Spor Yapmayı Seçiyor ya da Vazgeçiyor” başlıklı makalesinde Whitehead şöyle yazıyor: “Küçük çocuklar, başkalarını yenmekten çok, kendi çevrelerinde ustalaşma ve becerilerini geliştirme konusunda endişe duyuyorlar. Ta ki birileri onlara kazanmanın önemli olduğu söyleyene kadar. ”

Yaklaşık 10 yaşına kadar, çocuklar başarının çabalara ve sosyal onaylara dayandığına inanırlar. Kendi yeteneklerini değerlendirme kapasitesi çok yavaş geliştiğinden, sporda ne kadar başarılı olacaklarına dair net beklentileri olamaz. Sıkı çalışanların başarılı olduklarına inanırlar ve eğer başarılı iseniz, çok uğraşmış olmalısınız. Bu yaş aralığındaki çocuklar, birinci, ikinci veya 20. sıraya girip girmediklerine bakılmaksızın, başarıyı yarışı bitirme olarak düşünmeye eğilimlidirler.

Yaklaşık altı ila yedi yaşlarında, çocuklar becerilerini diğer çocuklarla karşılaştırmaya başlar. Başkalarının yapabilecekleri şeyleri yapıp yapamayacağını merak etmeye başlarlar. “Zor” olan şeyler, diğerlerinin yapabileceği az sayıda şeydir. Çocukların beceri, şans, çaba ve gerçek atletik yetenek arasındaki farkı anlayabilecekleri zaman 12 yaşından önce değildir.

Çocuklar kendi yeteneklerini yargılamakta iyi olmadıklarından, gelişmekte olan becerilerde ne kadar iyi olduklarını ve akranlarıyla nasıl kıyaslandıklarını söylemek için başkalarına güvenirler. Bu, ebeveynlere ve antrenörlere çok yüksek standartlar belirlenmemesinde büyük sorumluluk yükler.

Kaynak: altyapibasket.com

Diğer Blog içerikleri için tıklayın…